مرتضی حسینی دهکردی در سال ۱۳۰۸ در شهرکرد متولد شد و در سال ۱۳۳۲ از دانشکده کشاورزی کرج فارغ التحصیل گردید. وی از نوجوانی به شعر و ادبیات فارسی و موسیقی ایرانی علاقمند بود و تا کنون ۴ جلد کتاب موسیقی به نام «هزار آوا» از وی انتشار یافته است. در این کتب به سرگذشت آهنگ ها و ترانه های ماندگار و شرح احوال اساتید موسیقی و ترانه سرایی ایران پرداخته است …
تی. اس. الیوت در مقاله مشهور خود: یادداشتهایی در باب تعریفی از فرهنگ، پرسش اساسی را از «شرایط حیاتی رشد و ارائهء یک فرهنگ» مطرح میکند. پرسش او، پرسش امروزی ما ایرانیان و پرسشی است در باب فرهنگ ایرانی. ما امروز نیاز داریم بپرسیم با چه سنجههایی میتوانیم تمدن خود را با دیگران بسنجیم و از طریق آن به پسرفت یا شرایط پیشرفت آن بیاندیشیم؟
گفته اند و نوشته اند که یونانیان باستان از ایرانیان هراس داشتند و به ما همانند صاحبان یک تمدن بزرگ مینگریستند…
نیروی آفرینندگی و نابود کنندگی خداوند، ترس از خداوند، مناجات ها و اذکار و اوراد و دعاها و سوزاندن بخورها و عطرها برای خوشنودی خداوند، خوش خلقی و حسن سیرت، دادگری و درست کرداری، احترام کردن به بزرگترها و کوچک ترها، عدالت اجتماعی و پاکیزگی. گفتنی است که این عنصر پاکیزگی در بین سومریان بسیار مهم بوده است. در میان سومریان پاک بودن تن های کسانی که می خواستند وارد معابد بشوند و دعا بخوانند و قربانی کنند، از شرایط ضروری بوده است…
یکی از مهمترین و شاید مهم ترین آیین های جاری در میان علویان «آیین جم » است.
این آیین که با تشریفات خاصی انجام می گیرد، درتحکیم مبانی فرهنگی و اعتقادی علویان (با جمعیتی حدود ۱۵ میلیون نفر در ترکیه) و همدلی و هم بستگی آنان نقش بزرگی دارد. این آیین در عین حال در برگیرنده روحیات و رفتارهایی هستند که مجموعه آن ها را باید یکی از پایه های نفوذ و دوام «درویشان جهادگر» در سرزمین های اروپایی زیر سلطه عثمانیان دانست…
سخنی از مردی است که همانند معماهای جهان، که او را به خود مشغول داشته بودند خود نیز یک معما بود. هنوز و هنوز، نیز معما است و… معما.
از یکسوی جهان در نظر او، جهانی بی اعتبار بود به پشیزی نمی ارزید و از سویی دیگر، به پیشنهاد ملکشاه سلجوقی، دست به کار بزرگی زد و با محاسبات دقیق در زمینه سال های خورشیدی و گردش زمین به گرد خورشید، و یقین زمان دقیق در ازای یکسال خورشید، اعلام کرد که در ازای زمانی یک سال خورشیدی از تحویل سال به یکم فروردین تا پایان اسفند و تحویل سال به فردوسی دیگر، سیصد و شصت و پنج روز و پنج ساعت و چهل و هشت دقیقه و چهل و شش است.
شگفتا که این محاسبات را بدون کامپیوتر و ماشین حساب های امروزی و دیگر داده های دانش کنونی، چنان موشکافانه انجام داد که امروز، دانشمندان، بیماری کامپیوترهای دقیق اتمی و بدست آوردن زمان دقیق در ازای یک سال خورشیدی، پی برده اند که خیام در هشتصد و اندی سال پیش، در محاسبه ی خود تنها یک سی ام ثانیه در هر سال اشتباه کرده است. یعنی در هر س سال، یک ثانیه…